Rein Menke's Gedichten

Was ik niet je Lichtbrenger, de schoonste aan je hof?

Tussen grijs graniet

Eenzaam lig ik in mijn bed

Weet je nog, toen ik jou ontmoette

In de spelonken van de nacht

Erik op zijn geliefde Passo Gavia waar zijn as is uitgestrooid.

Mijn lief, zie je de stille tranen in mijn ogen, heet en zout?

Wees maar niet bang als je vleugels verbrandendoor het vuur dat vloeitvan mijn hart naar mijn handenWees maar niet bangals je nooit meer zal zwevenals je verliesthet eeuwige levenWant mijn liefIk zal je vleugels begravenen de boom die zal groeienzal ik verzorgentot zij eeuwig zal bloeienJe zag af van de hemel