Recensie Try-out 2-11-2024 - Oude Rock in een nieuwe Rok

Al enige tijd gonsde het van de geruchten over de heroprichting van de roemruchte rockband The Stag. De toenmalige oprichter, Ton Beukelman, had een formatie gevormd die de oude songs van The Stag weer nieuw leven zou gaan inblazen. En dat deden ze!

Een goedgevulde Roodnoot, een gezellig eetcafé waar regelmatig concerten plaatsvinden, was getuige van een zinderend try-outconcert dat, net als destijds in 1989, geopend werd met de kraker "Rock is the Cure".

De stemming zat er al gelijk in, wat ook niet anders kon door de charismatische uitstraling van de leadzanger Raymond van den Oudenalder, die letterlijk alles uit de kast haalde om er een onvergetelijke avond van te maken. Zijn opzienbarende outfit, die halverwege het concert werd vervangen door een niet minder gewaagde creatie, vormde een interessant contrast met de stevige rocksongs, maar gaf ook een extra persoonlijke dimensie aan de ingetogen ballads, wat bleek uit zijn openhartige introducties van deze songs.

Met zo'n podiumbeest als frontman die ook nog eens een over een goede stem beschikt,  is het belangrijk dat de rest van de band voldoende tegengas kan geven om er geen one-man show van te maken, en daar slaagden ze uitstekend in. Basgitarist Philip Beukelman, zoon van toetsenist Ton en overduidelijk de benjamin van de band, zette een overtuigende performance neer. Ondanks het leeftijdsverschil met de door de wol geverfde drummer Willem Zweers, als altijd strak spelend als een Zwitsers horloge, stond er een solide ritmesectie die een stevig fundament voor de muziek vormde.

Gitarist John van Breukelen maakte indruk met zijn sympathieke uitstraling die Beavis and Butthead zeker als "Cool!" zouden hebben bestempeld, al was zijn spel alles behalve cool: met zijn mooie sound en uitstekende spel zette hij de zaal in vuur en vlam.

Een opvallend moment van de avond was de song "When Life's hard on You", in een uitvoering met alleen zang, piano en bas. Heel bijzonder om vader en zoon Beukelman samen aan het werk te zien, waarbij goed te zien is van wie Philip zijn enthousiaste performance heeft. Het was eigenlijk jammer dat Ton, zoals het noodlot van toetsenisten wel vaker bepaalt, haast onzichtbaar in een hoekje van het podium zijn onmisbare bijdrage aan de songs moest leveren. Het is een genot om hem te horen spelen, maar zeker ook om te zien: een voorbeeld van speelplezier en bezieling.

Tijdens de toegift werd het publiek nog verrast met een gastoptreden van Ben Vreeburg, de eerste zanger van The Stag. Na 35 jaar nog steeds geen slijtage op zijn stembanden!

Al met al een veelbelovend debuut van deze "oude" nieuwe band, die overduidelijk het beste tot zijn recht komt op het podium en daar door puur spelplezier boven zichzelf uitstijgt. In deze tijd van digitaal plak- en knipwerk een verademing! The Stag leeft weer en zal zeker nog van zich laten horen!